Nieuwe activiteiten
(zaterdag 25 maart)
Weer prachtig weer. Een lange wandeling zit er niet omdat mijn knie weer problemen geeft. We rijden daarom naar Badgers Pass, naar het oudste ski oord van Amerika. We kunnen kiezen uit een korte wandeling met sneeuwschoenen of skiën. Na lang overwegen (wat doet skiën met zo'n knie), besluiten we tot het laatste. We nemen een totaalpakket voor beginners: twee lessen ('s ochtends en 's middags), toegang tot de liften en huur van het materiaal. De lessen zijn vrij sloom, zeker voor Cocky die al kan skiën. Voor mij is het de eerste keer op latten en dus wel goed om feeling te krijgen. Tijdens de eerste les komen niet verder dan glijden van een helling die nauwelijks als zodanig te herkennen is.
Na de les gaan we gelijk de beginners piste af. Ik probeer het met de techniek die we net hebben geleerd, maar krijg zoveel snelheid dat overeind blijven de prioriteit is en dan maar hopen dat het beneden niet steil is. Gelukkig gaat dat goed, maar zoveel adrenaline vraagt enige verwerking. De tweede keer luister ik even naar Cocky en volg in haar spoor. Dat gaat al beter. We gaan nog een paar keer en het voelt steeds vertrouwder. En wat een lol!
Tegen de tijd dat we de middagles hebben zijn we de klas ontgroeit. We doen nog wel even mee en ik leer nog wat nieuwe dingen. Daarna weet Cocky me te verleiden nog hoger die piste op te gaan. Daar moeten we heen met een lift die veel sneller gaat. Cocky verliest haar ski omdat die onder die van mij terecht komt bij het opstappen. Om boven aan de piste te komen moeten we een stukje klunen. Maar dat is de moeite. Daarboven heb je vrij uitzicht en wat voor een uitzicht; alle toppen in de omgeving zijn te zien. De helling is duidelijk een stuk steiler. Maar het gaat goed. Dus we gaan nog een keer. En ja hoor nu verlies ik mijn ski. Daarna durf ik mijn hoofd niet meer bij de liftbediende te vertonen.
Maar wat een fantastische dag; we eindigen met bier en pizza in Curry ville. Het minpuntje van de dag is onze eigen domheid: we zijn vergeten ons gezicht in te smeren. Als twee rode tomaten rijden we de volgende dag naar San Francisco. We zijn nu 5 dagen later nog steeds vellen aan het trekken.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home