Yosemite

woensdag 23 en donderdag 24 maart
Hadden we in andere gevallen geluk en was het bezoekerscenrum nog open, in Yosemite komen we om 5 over 5 's middags aan. Helaas. We vragen bij het hotel (dat helemaal niet vol zit vanwege het noodweer van de afgelopen dagen) waar een kampeerterrein is. Er blijken twee open deze tijd van het jaar. Wij gaan naar camp 4. Mensen die afgezegd hebben weten niet wat ze hebben gemist. De regen beneden, heeft hier gezorgd voor sneeuw. Op het kampeerterrein ligt een dikke 20 centimeter sneeuw en de omliggende stijle bergwanden die het park typeren en zo indrukwekkend maken, krijgen een extra dimensie door het wit.

Het is koud en het regent een beetje die avond, maar net als de rest van de vakantie hebben we de weergoden mee. Het klaart op en het blijft de dagen dat we er zijn mooi. Buiten ons kamperen er zo'n 15 anderen op het terrein, lekker rustig. En eindelijk, voor het eerst (en ook voor het laatst) zien we een raccoon onverstoorbaar in de schemering van die avond rondscharrelen. Even later komt ook een coyote het kampement inspecteren. Later die avond zijn ze nog actiever. Er snuffelt iets aan onze tent, waarschijnlijk een coyote en coyotes hebben flink ruzie achter onze tent. Zekerheid daarover komt de volgende ochtend als we de sporen om onze tent bekijken. In ieder geval geen beer (hier in California zijn ze al wel actief).

Op donderdag gaan we een wandeling maken. Omdat de meeste paden gesloten zijn door de sneeuw of wegens lawinegevaar wandelen we rondom Mirror Lake, mooie wandeling door besneeuwd bos. Terug van de wandeling gaan we naar Curry Village, daar kwamen in laatste jaren van de 19e eeuw de eerste toeristen. We warmen onze voeten bij de open haard in de on-Amerikaans kale bezoekersruimte. Er mag niet gegeten worden en het enige vermaak zijn de spelletjes die in de kast liggen. Voor de rest is Yosemite een volledig uitgerust dorp. Vrees niet als je een droge onderbroek bent vergeten of zin hebt in pizza. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er te koop. Dat er veel faciliteiten zijn mag niet verbazen als je weet dat jaarlijks miljoenen mensen het park bezoeken. Maar het is toch veel uitgebreider dan ik dacht.

Zelfs in tijden als dit, koud en sneeuw, zijn er heel veel bezoekers. Gelukkig zijn de massa's vrij makkelijk te vermijden. Net als in Olympic is een half uur wandelen genoeg om niemand meer tegen te komen. De meeste mensen vinden het lopen naar de waterval voldoende, ze zetten de auto nog een keer aan de kant om een van de vele geweldige uitzichten te fotograferen. Toch mis je dan naar mijn mening de essentie. Als je alleen maar kijkt vanuit je auto kun je het net zo goed op tv bekijken. Het begint echt te leven als je een flink stuk wandelt en de stilte op je in laat werken. Maar ja het is maar goed dat het gros van de mensen liever alleen naar de waterval gaat; des te meer rust verderop in het park. Het scheelt ook een heleboel rotzooi, want hoevaak iedereen ook gewezen worden op de kwetsbaarheid van de omgeving, dat het voeren van wilde dieren een zekere dood is en dat beren echt sterk genoeg zijn om een auto open te breken, laten veel mensen hun troep gewoon achter. We zagen een staatje met beerincidenten in de zomermaanden: meer dan honderd per week.