Goudkoorts

Eén van de redenen voor mensen om naar Nevada te komen in voorbije dagen, en ook nu nog, is uiteraard goud. Je kunt er dan ook veel zogenaamde boom and bust towns vinden. Zodra iemand goud vind stromen de gelukszoekers binnen met in het kielzog alle faciliteiten van bordelen tot bankiers. Als de goudader leeggegraven is, verdwijnt alles en iedereen, zo snel als ze gekomen zijn. En levendige dorpen veranderen in spookstadjes. Tot er weer goud gevonden wordt. Dat kan meerdere malen in hetzelfde stadje gebeuren. Met als gevolg bevreemdende beelden van half vervallen en half opnieuw leven ingeblazen dorpen.

Goldfield is zo'n stadje. Goldfield voegt er echter nog een dimensie aan toe: de museumlust in Amerika. Als je drie of meer voorwerpen hebt die minimaal 25 jaar oud zijn kun je een museum beginnen. De hoeveelheid collecties uit hun context gehaalde weinig interessante voorwerpen in dit land is fenomenaal. Alles wordt tentoongesteld onder de noemer historisch museum. In Goldfield is men (naast een museum met voorwerpen) ooit begonnen met het maken van een openlucht museum over de historie van de goudkoorts aldaar. Er is een nieuwe stoep met vers geschilderde bankjes en lantaarnpalen in de hoofdstraat. De brandweerkazerne en het gerechtsgebouw zijn helemaal opgeknapt en van plaquettes voorzien. En daarna was het geld op, zo lijkt. De rest van huizen is vervallen, er is niemand op straat en het eveneens gerestaureerde hotel is dicht. Ook toerisme is goudkoorts en kent zijn boom en bustperiodes.