Terug uit de wildernis
We zitten nu in Astoria, dat ligt op de grens van Washington en Oregon, bij de haven in een soort van kantoorgebouw dat ook een cafe is met internet. We zijn net terug van bijna een week wildernis in Olympic National Parc. Erg gaaf. Maar meer daarover later, want hier kunnen we geen foto's uploaden. We gaan vanaf hier verder naar het zuiden met een stop in Manzanita waar vrienden van onze Amerikaanse familie (bijna familie voor mij ;-)) wonen. Dan verder naar beneden langs de kust.
posted by Martijn Evers @ 19:43
2 comments
2 Comments:
Klinkt als goed toeven daro. Staat nog een bezoekje aan de grote Libourel gepland, daar jullie naar beneden zakken? Naast een nieuwe Gehry, hadden ze in Seatle ook niet onlangs de nieuwste Koolhaas geopend? Ook bewonderd? Is dit trouwens een voorschot op de honeymoon? Slechts de amuse dan toch wel, neem ik aan?
Tsja, wat stel ik daar nu tegenover? Mijn belevenissen in de maasstad van hedenochtend? Welnu, ik nam de tram, nummer 5 richting cs wel te verstaan. Na een handvol haltes sloeg het noodlot toe. Een big mama stapte in, gehuld in een grote winterjas met panterprint, een felgekleurde bril op, zeulende met drie goedgevulde boodschappentassen, en zwetende als een otter. In Rotterdam placht men te zeggen: “Met aardige mensen kan je de Maas opvullen.” Met dit sujet zal dat rap geschied zijn. De groteske spekberg had het op de lege plaats naast mij gemunt. Met veel moeite wrong zij zich tussen de leuningen voor en achter haar, mij onderwijl van al mijn komfort berovend. Snel drong het tot mij door dat ik de volgende halte moest hebben. Niet dat ik wist waar dat was, maar daar was ongetwijfeld frisse lucht. Ik maakte de buurvrouw attent op mijn wens bij de volgende halte de tram te verlaten. De kwijlende mastodont begon te zuchten, te kreunen, en kwam langzaam in beweging. Een eeuwigheid duurde het voordat zich ruimte tussen haar en de leuning van het bankje voor haar aandiende. Ik glipte ertussen, en was net op tijd om bij de voor mij onbekende halte uit te stappen. Aldaar wachtte ik opgelucht op de volgende tram…..
Wessel
Zo zie je maar dat Wessel overal avonturen kan beleven. Die Wessel toch.
Joep
Een reactie posten
<< Home