Rijden

(Zaterdag 19)
We hebben voor deze vakantie nog drie belangrijke doelen: Death Valley, Yosemite en San Francisco. In die volgorde en dat betekent kilometers maken. Vandaag gaan we daarom zo ver mogelijk in de richting van Death Vally te komen. Tijdens de vakantie rijden Cocky en ik ongeveer om de dag. In het begin leggen we per dag geen grote afstanden af, maar hoe verder we komen hoe langer de tochten. Vandaag voor mij een echt lange rit. Het eerste deel gaat van Mendocino tot San Francisco, langs de bochtige kustweg. Het zal ook wel aan mijn onervarenheid achter het stuur liggen maar ik vind onze amerikaanse auto als een baksteen door de scherpe bochten sturen. Het is vermoeiend, vooral het laatste stuk voor we over de Golden Gate komen. Het is drukker en wordt donker. Zodra we op de brug zijn kan het contrast niet groter: we zitten midden in de avondspits. Vijf banen langzaamrijdend verkeer. Na het centrum van de stad de interstate op en daar wordt duidelijk dat onze auto daarvoor gebouwd is: rechtdoor rijden over een brede weg.

Een ander opvallend iets aan het verkeer in Amerika, in ieder geval aan de westkust is de snelheid. In elke vakantiegids over dit land wordt je gewaarschuwd niet te hard te rijden. Maar als dat zo hard bestraft wordt waarom word ik dan de hele tijd ingehaald, terwijl ik me aan de maximum snelheid houdt? Dus gewoon lekker meerijden met het verkeer. Wel opletten als je door dorpen heenrijd en helemaal als je een schoolgebied nadert. Daar houdt iedereen zich aan de snelheid. En bij wegwerkzaamheden want: "fines double at road construction".

Om negen uur 's avonds rijdt Cocky nog een stuk en we gaan uiteindelijk rusten bij een travel lodge motel in Coalinga. Met stip het slechtste motel van de vakantie.