vrijdag, februari 27, 2009

Een opdracht die vorm krijgt

We zijn lang bezig geweest tot de uiteindelijke opdracht te komen, maar nu zijn we echt onderweg. Ik heb een paar weken geleden de smid opdracht gegeven om aan het metalen frame te beginnen. Vandaag heb ik de voortgang bekeken. Aan de positieve kant: het is precies zoals ik het in gedachten heb. Minder is dat degene die er mee bezig is, aangeklooid heeft met de maten. Kleinere en grotere stukken zijn niet goed uitgemeten. Jeroen (de eigenaar), was daar niet blij mee. Dat wordt overwerken voor iemand, zei hij. En ik denk dat er ook nog pittig gesprek volgt. Hij blijkt meer problemen te hebben met het vinden van personeel dat zelf goed nadenkt en verantwoordelijkheid neemt. Nu ga ik dinsdag aanstaande kijken, heel vroeg in de ochtend. Want als ik die stellage vrijdag op wil halen, dan moet hij dinsdag naar de verfstraat.

Niet alleen het metaal is in voorbereiding, ook het hout is besteld. Uiteindelijk ben ik via Ineke van der Blom terecht gekomen bij de Akkrumer houthandel. Een aardige vent met nog wat handige tips. Ik belde precies op het juiste moment want hij wilde net zijn bestelling gaan doen. Ook mooi was dat hij de bundel Amerikaans Esdoorn in de buurt van Marrum af kon leveren.

Afgelopen vrijdag heb ik het hout daar gepaard. Dat betekent de stukken bijelkaar zoeken die goed verlijmd kunnen worden: zorgen dat de tekening mooi aansluit en de stukken hout recht genoeg zijn. Daarna zijn alle ruwe planken die 300 bij 21 cm zijn (en 2,7 dik) op grofweg de juiste lengte gezaagd en geschaafd. Nadat alles ten slotte door de vandiktebank is gehaald, heb ik nu een stapel mooi getekende planken van ongeveer 2,1 cm dik. Je verliest dus gauw een halve tot een hele cm bij het schaven van het hout.



Het paren van het ruwe Esdoorn


Op de schaafbank


Het hout laat zijn mooie tekening zien na de vandiktebank


Het metalen frame


Detail van het frame

Labels: ,